Bij aanvang van dit schrijven stel ik me de vraag, moet ik
nu iets schrijven over die jonge dynamische kerel “Yann Bertrand” die met zijn
Morgon Bio Dynamite de Beaujolais op zijn grondvesten doet daveren. Of moet ik het ook hebben over al die jonge
gasten en vrouwen die ongelooflijk werk verrichten en schitterende wijnen
maken? Eén ding is zeker de toekomst van
deze heerlijke streek is verzekerd. Maar
ik vermoed dat de huidige generatie de vorige vele malen zal overvleugelen. Maar alvorens ik het wil hebben over Xavier
Benier, France Gonzalvez, Camille Lapierre, Mathieu Lapierre, Julien Cotton,
Damien Cocquelet, Romain des Grottes en nog vele anderen wil ik het nu hebben
over een bijzondere familie....de “Bertrands” en hun zoon Yann.
Hun verhaal....in het kort...
Vader en moeder Bertrand wijnbouwers in hart en nieren, maar
nog wat volgens de klassieke opvoeding.....waren het op een dag kotsbeu.
“We willen onze kinderen zien spelen buiten in de
wijngaarden”!!!! En de keuze naar
biologische wijnbouw werd snel gemaakt.
Ondertussen zijn we vijftien jaar later en kunnen ze genieten van
supergezonde wijngaarden in Morgon en Fleurie.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik hun wijnen behoorlijk tot goed vind maar
ze blazen me niet weg.
Dit is zo tot hun jongste zoon Yann zich met de zaken
bemoeit. Yann had in het begin geen
voorliefde om wijnbouwer te worden....maar soms word je gedwongen blind een
instinct te volgen. Het instinct
waarvoor je in de wieg werd gelegd. Na
de unief trok hij Europa door waar hij in contact kwam met verschillende
wijnculturen. Eenmaal terug in de
Beaujolais leerde hij Jean Foillard en Yvon Métras beter kennen. Namen als een klok, maar nog was het dat
niet.... Dan kwam hij in contact met de
allergrootste na Jules Chauvet....nl. Jacques Néoport...inderdaad de
legendarische rechterhand van wijlen Jules Chauvet. Dankzij mijn goede vriend Baldin heb ik de
gelegenheid gehad om een paar keer samen te proeven met deze grote maar zo
bescheiden mijnheer. De grootste
wijnkenner die ik ooit heb ontmoet, zonder twijfel. En hij liet niet alleen een grote indruk na
op mezelf maar ook op onze jonge vriend Yann.
Eenmaal thuis, vertelde Yann zijn verhaal, “pa, ik wil wijn
maken maar op mijn manier”. Waarop vader
Bertrand (een schitterende kerel trouwens), antwoordde geen probleem jongen, ik
zal je volledig steunen. De eerste twee
jaren was nog een beetje zoeken maar de wijnen waren al prima. Maar in 2014 was het bingo.....meteen de
allerbeste Morgon (misschien zelf de beste Morgon in vele jaren) en één van de
beste Fleurie’s. En dat is ook de rest
van de wereld niet ontgaan. Momenteel
wordt er in de regio maar over één wijnbouwer gesproken en dat is Yann
Bertrand.
Maar hij is niet alleen, naast hem heeft hij vele
vrienden...Yann trekt de kar en de anderen leren en toveren ook één voor één
een hemels gamay-sap in de fles.
Persoonlijk heb ik ook een zwak voor France Gonzalvez en dat is niet voor
haar uiterlijke verschijning.
De toekomst in Beaujolais is verzekerd. De jonge mensen zijn intelligent, willen
werken en afzien om grootse dingen te maken die de wereld met verbazing zal
slaan. Kunstenaars, ja dat zijn ze.
Mijn bezoek aan de Bertrands zal ik eeuwig blijven koesteren
en herinneren, zeker het moment waarop vader Bertrand (een beer van een kerel
met een groot hart) een traan wegpinkte toen ik hem vertelde hoe goed zijn zoon
Yann wel is.
 |
| Yann in actie en zoals steeds met een brede glimlach |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten